امیر رضا صادقی فر؛ مرتضی هاشمیان؛ جاماسب مقدم
چکیده
پیشزمینه: پارگی روتاتورکاف یکی از علل عمده درد و ناتوانی در شانه بهخصوص در افراد بالای ۶۰ سال میباشد. در سالهای اخیر بهدلیل عوارض ناشی از درمانهای آرتروسکوپی و تا حدودی عدم امکان ترمیم با گرههای قوی و قابل اطمینان، تمایل به انجام جراحی باز بیشتر شده است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج پارگی روتاتورکاف با روش جراحی باز و ...
بیشتر
پیشزمینه: پارگی روتاتورکاف یکی از علل عمده درد و ناتوانی در شانه بهخصوص در افراد بالای ۶۰ سال میباشد. در سالهای اخیر بهدلیل عوارض ناشی از درمانهای آرتروسکوپی و تا حدودی عدم امکان ترمیم با گرههای قوی و قابل اطمینان، تمایل به انجام جراحی باز بیشتر شده است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج پارگی روتاتورکاف با روش جراحی باز و ایجاد یک سطح برای اتصال تاندون بود.مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی، ۱۴ بیمار (۸ زن، ۶ مرد) با میانگین سنی ۱۴/۰۴±۵۷/۹۴ سال که کاندید عمل جراحی پارگی روتاتورکاف بودند، بهوسیله دو پرسشنامه «آزمون ساده شانه» (SST ) و «جراحان شانه و زانوی آمریکا» برای بررسی عملکرد شانه ارزیابی شدند. این پرسشنامهها توسط یک پزشک ارتوپد قبل و بعد از انجام جراحی انجام شد.یافتهها: میانگین پرسشنامه SST قبل از جراحی ۱۰/۱۷، و پس از جراحی در مدت ۶ و ۹ ماه به ترتیب ۱۰/۶۷ و ۱۰/۸۱ بود و میانگین نمره قبل از جراحی بهطور معناداری کمتر از نمرات پس از جراحی بود (p < /em>=۰/۰۲۶). میانگین نمره پرسشنامه قبل از جراحی ۴۲/۸۲ و ۶ و ۹ ماه پس از جراحی بهترتیب ۴۷/۹۵ و ۵۷/۴۳ بود و میانگین نمره بعد از جراحی بهطور معناداری کمتر از نمره قبل از جراحی بود (p < /em>=۰/۰۲۵).نتیجه گیری: جراحی شانه همراه را ترمیم روتاتور کاف در افراد با پارگی تاندون بسیار موثر میباشد و پس از عمل جراحی بهبود عملکرد و کاهش درد حاصل میگردد. استفاده از روش ایجاد سطح به جای شیار، و بخیه داخل استخوانی به جای انکور سوچور موفقیت آمیز می باشد.